Tú alfagra land mítt
Wikipedia
Tú alfagra land mitt ("Sinä kallis maani") on Färsaarten kansallislaulu. Färsaaret ovat autonominen osa Tanskaa. Laulun on sanoittanut Símun av Skarði (1872-1942) ja säveltänyt Peter Alberg (1885-1940). Laulu on ollut käytössä vuodesta 1948.
[muokkaa] Fäärinkieliset sanat
- Mítt Alfagra land
- Tú alfagra land mítt, mín dýrasta ogn!
- á vetri so randhvítt, á sumri við logn,
- tú tekur meg at tær so tætt í tín favn.
- Tit oyggjar so mætar, Gud signi tað navn,
- sum menn tykkum góvu, tá teir tykkum sóu.
- Ja, Gud signi Føroyar, mítt land!
- Hin roðin, sum skínur á sumri í líð,
- hin ódnin, sum týnir mangt lív vetrartíð,
- og myrkrið, sum fjalir mær bjartasta mál,
- og ljósið, sum spælir mær sigur í sál:
- alt streingir, ið tóna, sum vága og vóna,
- at eg verji Føroyar, mítt land.
- Eg nígi tí niður í bøn til tín, Gud:
- Hin heilagi friður mær falli í lut!
- Lat sál mína tváa sær í tíni dýrd!
- So torir hon vága - av Gudi væl skírd -
- at bera tað merkið, sum eyðkennir verkið,
- ið varðveitir Føroyar, mítt land!
[muokkaa] Käännös
 |
Tämä artikkeli on tuotu vieraskielisestä lähteestä ja käännös on keskeneräinen. |
| Voit auttaa Wikipediaa tekemällä käännöksen loppuun.
{{{1}}}
|
- Faeroe National Anthem
- My land, oh most beauteous, possession most dear,
- Thou drawest me to thee, embracing me near;
- becalmed in the summer, in winter snow covered,
- magnificent islands, by God named beloved.
- The name which men gave thee when they thee discovered,
- Oh, God bless thee, Faroes my land.
- Bright gleam, which in summer makes hill-tops so fair;
- rough gale, which in winter drives men to despair;
- oh life taking storm, oh conquest of soul,
- all making sweet music uniting the whole.
- Each hoping and trusting, inspiring us all,
- To guard thee, O Faroes my land.
- And therefore, I kneel down, to Thee God, in prayer,
- may peaceful my lot be, and do thou me spare,
- my soul cleansed; in glory; I ask Thee to bless,
- when I raise my banner and venture the stress.
- The sign of my task, be it lifted on high,
- To guard thee, O Faroes my land.
