Postpozicio
El Vikipedio
Postpozicio estas speco de rolmontrilo, vorteto, kiu montras kiel substantivo rolas en frazo. Ĝi estas esence sama lingvistike kiel prepozicio, sed sekvas sian substantivan sintagmon, anstataŭ malsekvi ĝin, kiel la prepozicioj de Esperanto, la angla, Latino, ktp. Por pli ampleksa diskuto pri la temo kaj terminologio, vidu "prepozicio".
Inter la lingvoj uzantaj postpoziciojn estas la hinda, la japana, la hungara, kaj la finna. Kutime postpoziciaj sintagmoj malsekvas la modifitan vorton, malkiel la prepoziciaj sintagmoj en Esperanto kaj aliaj prepoziciaj lingvoj.
Ekzemploj:
- en la hinda lingvo: हम घर में ही रहें ?= "ĉu ni ja restus en domo?", (घर domo, में en)
- finna lingvo: talon edessä (laŭvorte: "domo kontraŭ", do kontraŭ la domo
- hungara lingvo: kutya nélkül ("hundo sen", do: sen hundo)
- japana lingvo: doko e ("kie al", t.e. kien)
- korea lingvo: Hanguk e ("Koreo al", do: al Koreo)
- germana lingvo: ihr zuliebe ("al ŝi por amo", do por amo al ŝi)
Fakte ankaŭ en la angla lingvo tio okazas: estas unu postpozicio: ago (long time ago laŭvorte: multe da tempo antaŭ, t.e. antaŭ multe da tempo).
Lingvoj kiuj havas postpoziciojn anstataŭ prepozicioj emas esti lingvoj en kies frazoj oni normale metas objektojn de verboj antaŭ iliaj verboj (speciale en la komunega SOV-ordigo). Tamen, tio estas nur emaĵo (ekzemple, la latina estis normala SOV-lingvo, sed uzis prepoziciojn).
