Mandareno
El Vikipedio
Mandareno estas unu el la ĉinoj, kiuj post ekzameniĝo apartenis al unu el la 9 klasoj de la ŝtatfunkciuloj. En 1898 oni ĉesigis instruadon pri mandareneco.
[redaktu] vortodeveno
La vorto venas prae el la sanksrita "mantrin" konsilisto, ministro, kiu uzatis en la malaja lingvo, kie ĝi signifis la moŝtecon de la propraj kaj la ĉinaj funkciuloj. La ĉinoj uzis por tiu esprimo la vorton "Kuan". La esperanta varianto venis el la internacia mandarin-radiko, sed pro la verŝajna timo pro kolizio kun la frukto mandarino oni antataŭigis la internacian in-finaĵon per -en-. Multaj eŭropaj lingvoj ne havas du vortojn por mandareno kaj mandarino.
