Les Parapluies de Cherbourg
El Vikipedio
Les Parapluies de Cherbourg (La Pluvombreloj de Ĉerburgo) estas muzika filmo farita en 1964. Ĝi estis direktita per Jacques Demy, kaj stelulis Catherine Deneuve kaj Nino Castelnuovo. La muziko estis komponita per Michel Legrand. Ĝi estas la meza filmo en ia trilogio, post la filmo de Demy Lola en 1960 kaj antaŭ lia filmo Les Demoiselles de Rochefort en 1967; la tri filmoj dividas iujn el la samaj aktoroj kaj etaj rolantoj.
La filmo estas nekutima ĉar ĉiuj dialogoj estas kantitaj, eĉ la plej senĝenecaj konversacioj. Tio estas ekzemplo de la muzika formo konata kiel recitada.
Enhavo |
[redaktu] Rakonto
Sinjorino Emery kaj sia filino Geneviève (Deneuve) vendas pluvombrelojn ĉe ilia malgranda butiko en la marborda urbeto de Ĉerburgo en Normandio, Francio. Geneviève estas enama kun Guy (Castelnuovo), bela juna aŭtomekanisto kiu flegas sian praonklinon kune kun mallaŭta, dediĉita, flegistino, Madeleine (Ellen Farner), juna fraŭlino kiu klare amas Guy'on. Postveninte, tamen, Guy nevolonte varbiĝas, kaj devas foriri por batali en la Milito de Alĝerio kaj malofte skribas al sia amatino. Monatojn poste, Geneviève estas graveda, ammalsana, kaj sin sentas forgesita. Je la insisto de ŝia patrino, ŝi geedziĝas kun ĉirkaŭ-tridek-jaraĝa Roland Cassard (Marc Michel), kviete bela Pariza juvelisto kiu enamiĝas kun Geneviève kaj estas volonta edzinigi la pli junan knabinon, kvankam ŝi naskas infanon de alia viro. La socia geedziĝo en granda katedralo, kun kroneto metita sur la kapo de la fianĉino, simbolas ŝian supran socian kaj ekonomian moviĝon.
Kiam Guy revenas de la armeo kaj la milito kun gambvundo, li lernas ke Geneviève edziniĝis, forlasis Ĉerburgon, kaj ke la pluvombrela vendjo ne plu estas tie. Li provas rekomenci sian malnovan vivon, sed estiĝas ribela kaŭze de la milito kaj la perdo de Geneviève. Unu tagon, Guy eksiĝas de sia laboro post argumento kun sia estro, kaj pasas nokton, tagon, drinkante malmodere en malelegantaj havenaj drinkejoj. Li finas per amori prostituitinon nomitan Jenny, kies reala nomo fakte ankaŭ estas Geneviève. Kiam li reiras al sia apartamento, Madeleine rakontas al li plore ke lia praonklino mortist. Eventuale, Guy rekonas la amon de Madeleine, kiu purigas sian vivon, kun ŝia kuraĝigo. Kun heredaĵo de lia onklino, li povas financi posedi novan "Amerikstilan" benzinejon de Esso. Li petas al Madeleine geedziĝi kun si, kaj ŝi akceptas tre feliĉe.
La konkludo okazas en decembro 1963, proksimume kvin jarojn post la pli fruaj okazoj. Guy nun manaĝas la Esso-benzinejon de la geedzoj. Li estas kun sia nun gaja kaj amanta edzino, Madeleine, kaj ilia eta filo François. Estas la antaŭ-Kristnaska vespero ĉe la nova komercejo. Madeleine kaj François faras mallongan promenon, lasante Guy'on mallonge, post kiam nova aŭto Mercedes eniras la benzinejon. La lutreolo-portanta stiristino fakte estas malnaiva, videble riĉa Geneviève, akompanita per la filino de ŝi (kaj Guy), Françoise, kiu restas en la aŭto.
Ili iras internan, unue ŝokitaj vidi unu la alian, kaj Geneviève eksplikas, ke ŝi revenas al Ĉerburgo por la unua fojo ekde sia edziniĝo. Ŝia iome juna patrino nun estas morta. Ŝi nur havas sian riĉan edzon kaj infanon en ŝia familia vivo. La du interparolas kiam la aŭto de Geneviève plenbenziniĝas, kaj Geneviève demandas al Guy se li volas renkonti ilian filinon. Senkomente, kaj mallonga reflekto, li respondas "ne," do ili interŝanĝas iliajn lastajn adiaŭojn.
[redaktu] Teknikaj Detaloj
- Direktoro: Jacques Demy
- Muziko: Michel Legrand
- Unua Spektaklo: 19-a de februaro, 1964
- Formiĝo: 35 mm, 1.66:1 aspekt-porcio
- Genro: Muzika Dramo
- Longeco: 91 minutoj (laŭ IMDB.com)
La moderna versio de Les Parapluies de Cherbourg ellasita sur DVD kaj estas komplete renovigita versio de la origino. La filmo estis registrita sur Eastman negativaĵo kiu rapide velkis kaj preskaŭ neuzebliĝis. La variaj kopioj de la filmo en kinejoj ankaŭ iom post iom perdis ilian kvaliton; bonŝance, Demy realizis la mallongan vivon de la origina negativaĵo, kaj faris negativajn nigrajn kaj blankojn kopiojn de la origino en tri koloraj hordoj. En la jaroj 1990-aj, la edzino de Demy, filmdirektistino Agnès Varda, estris projekton remeti la tri nigrajn-kaj-blankajn kopiojn kune. La rezulta filmo rekaptis la imagitan vildon de superreale hela Ĉerburgo. Legrand helpis en la diĝita rekreo de la orkestraĵo kaj finfine produktis altkvalitan version de la filma orkestraĵo, konsiderata per multaj esti muzika ĉefverko.
[redaktu] Premioj
- Prix Louis-Delluc, 1963
- Grand Prix ĉe la 1964 Festivalo de Cannes
- Premio de Kritioj por Plej Bona Filmo, per la Franca Sindikato de Filmkritikoj, 1965
- Nomumita por la Akademia Premio de Plej Bona Alilingva Filmo en 1964
- Nomumita por tri aliaj Akademiaj Premioj en 1966, ĉiu tri por Legrand kaj Demy, kvankam ĝi ne gajnis iujn: "Plej Bona Kanto" (por "Mi Atendos Vin"), "Plej Bona Origina Orkestraĵo" kaj "Plej Bona Orkestraĵa Kreado - Adapto aŭ Kuraco".
[redaktu] Rolulantaro
- Catherine Deneuve: Geneviève Emery
- Nino Castelnuovo: Guy Foucher
- Anne Vernon: Madame Emery
- Mireille Perrey: Aunt Élise
- Marc Michel: Roland Cassard
- Ellen Farner: Madeleine
- Jean Champion: Aubin
- Pierre Caden: Bernard
- Jean-Pierre Dorat: Jean
[redaktu] Interesaĵoj
- Du el la kantoj de la filmo fariĝis anglalingvaj famaĵoj kaj estis registritaj per multaj artistoj: "Mi Atendos Vin" kaj "Rigardu Tion, Kio Okazas" (origine "Recit de Cassard" / "La Rakonto de Cassard"). Ambaŭ estis tradukita en la anglan per la tekstisto Norman Gimbel.
- Anglalingva etapa versio, nomita The Umbrellas of Cherbourg, kun tradukitaj tekstoj de Sheldon Harnick, komenciĝis en 1979 ĉe la Publika Teatro.
- Christine Legrand, la edzino de Michel Legrand, kantis la voĉon de Emily. Christine estis membro The Swingle Singers.
