Leidenfrost-efiko
El Vikipedio
La Leidenfrost-efiko [Lajdenfrost] estas fenomeno de la gutoj dancantaj, saltantaj sur varmega grundo (sur estiĝanta vapor-kuseno, tavolo) kaj kiun skizis Johann Gottlob Leidenfrost.
Tiu fenomeno estis unuafoje esplorita de Leidenfrost en Duisburg kaj priskribita en la verkaĵo De Aquae Communis Nonnullis Qualitatibus Tractatus (pri kelkaj ecoj de ordinara akvo) 1756.
Se oni faligas gutojn da akvo sur vermaga surfaco, ili ekdancas, ĉar sub ili estiĝas vaporo kaj la gutoj moviĝas kiel aerokusena veturilo. Tiu gasforma protekta tavolo ekzistas ankaŭ en la likva nitrogeno, se tiu kontaktas kun la ĉambra temperaturo. Danke al la Leidenfrost-efiko eblas likvan nitrogenon (ĉ. −200 °C) sendanĝere fluigi sur la mano, se estas certigite, ke ĝi ne povas kolektiĝi ie ajn en la vesto. Plia tre spektakla efiko estas, kiam la Leidenfrost-efiko laŭdire helpas eviti la brulvundojn ĉe la surardaĵa promeno.
[redaktu] Weblinks
[redaktu] Eksteraj ligiloj
