Jupitero (dio)
El Vikipedio
En Romio, Jupitero estis la ĉefdio de la ĉielo. Eble Jupitero signifas "Jovo Patro", kaj venis de "diu pater". "Diu", kiel en la nomo Zeŭso, probable signifis "hela."
Oni vidis la ĉeeston de Jupitero en la pluvo kaj la tondrokrakoj. Loko de fulmofrapo en la tero estis situo sankta por Jupitero.
En Romo, la templo de Jupitero staris en la Kapitola Monteto. Oni kultis Jupiteron je la iduoj de la monato, kiam Luno montriĝis plena. La kulto de Jupitero estis tre grava, ĉar Jupitero protektis la ŝtaton, la moralon, kaj la familion.
Al Jupitero la romianoj dediĉis tagon de la semajno, nome ĵaŭdon.
Lia birdo estis la aglo, kaj lia besto estis la virbovo. Li donis sian nomon al la planedo Jupitero, la pli granda planedo de la sunsistemo.
