Jagnoba lingvo
El Vikipedio
Jagnoba lingvo (memnomo: jagnobi zivok) estas hindeŭropa lingvo de irana grupo (nord-orienta subgrupo, en kiu la sola alia vivanta vivo estas la oseta), parolata de malgranda etna grupo de jagnoboj en Taĝikistano. La jagnoba lingvo estas la sola lingva formo, kiu restis post la nun mortinta sogda lingvo, iam tre influa en la regiono.
La jagnoban nun parolas ĉ. 2 mil personoj, ĉefe en alta montaro laŭ rivero Jagnob.
Jagnoboj ne havas sian skribsistemon. Preskaŭ ĉiuj parolas samtempe la taĝikan kaj iom la rusan, kelkaj ankaŭ la uzbekan.
[redaktu] Bibliografio
- М. С. Андреев, Материалы по этнографии Ягноба (записи 1927—1928 гг.), Душанбе 1970
- М. С. Андреев, Е. М. Пещерева, Ягнобские тексты с приложением ягнобско-русского словаря, Москва — Ленинград 1957
- М. Н. Боголюбов, Ягнобский (новосогдийский) язык. Исследование и материалы. Автореферат на соискание ученой степени доктора филологических наук, Ленинград 1956
- С. И. Климчицкий, Ягнобы и их язык. — Труды Таджикистанской базы АН СССР. Т. IХ, Москва — Ленинград 1940
- С. И. Климчицкий, Секретный язык у ягнобцев и язгулемцев. -- Труды Таджикистанской базы АН СССР. Т. IХ, Москва — Ленинград 1940
- Н. Г. Маллицкий, Ягнобцы. — Известия Туркестанского отдела Русского географического общества ХVIII, Ташкент 1973
- А. Л. Хромов, Ягнобский язык, Москва 1972
