J. R. G. Isbrücker
El Vikipedio
J. R. G. ISBRÜCKER (isbrüker), nederlandano, inĝ. Naskiĝis en 19-a de julio 1889 en Hago, mortis en 1966. E-isto de 1909.
Estrarano de la haga grupo kaj de LEEN. LK kaj Akademiano. Prez. de la 12-a Universala Kongreso en Hago. Komitatano de UEA. Membro de la ekzamena komitato. Aŭtoro de La evoluo de la telefonio; kaj de Historio kaj organizo de la. E-movado, kunaŭtoro de kontraŭ-Ida broŝuro. Tradukis en E Gijsbrecht van Amstel, de Vondet kaj en kunlaboro kun J. C. Isbrücker-Dirksen kaj J. Ziermans Akbar, de P A. S. van Limburg Brouwer.
Inter 1937 kaj 1963 prezidanto de la Akademio. Sub lia gvido aperis Sepa Oficiala Aldono al la Universala Vortaro kaj studo Pri la vortfarado en Esperanto.
Profesie li estis inĝeniero de elektrotekniko, speciale pri malforta kurento. Ĝis sia pensiiĝo li estis vicdirektoro de la Supera Teknika Lernejo en Hago. Liaj nederlandaj lernolibroj pri elektroniko ĉiam enhavis resumon en Esperanto.
En Esperanto li verkis la libron "La evoluo de la Telefonio", kiu vekis en prof. Privat interesiĝon pri la radio. Tiu sekve de tio fondis Radion Ĝenevo kaj kunvokis en 1925 en tiu urbo internacian konferencon de radiostacioj, kiun inĝ. Isbrücker prezidis en Esperanto.
[redaktu] Verkoj
- Esperanto als de internationale taal der techniek (1924)
- Esperanto en de Internationale Congressen (1926-1931)
- La evoluo de la telefonio (1928)
- Historio kaj organizo de la Esperanto-movado (1932)
- La Esperanto-movado: ĝia historio, organizo kaj nuna stato (kun C. Stöp-Bowitz, 1948)
- Lucifer
[redaktu] Tradukoj
- Limburg Brouwer, P. A. S. van: Akbar : orienta romano (Trad. J. C. kaj J. R. G. Isbrücker kaj J. Ziermans.
- Vondel, Joost van den: Gysbreght van Aemstel : la detruo de lia urbo kaj lia ekzilo (1932)
- Vondel, Joost van den: Josef en Dotan (1937)
Rimarkigo: Nekrologon pri inĝ. Isbrücker verkis en marta n-ro de Esperanto 1967 Ivo Lapenna, sed li ne menciis daton de la morto, eĉ ne la jaron. Sed ĉar ĉiuj ceteraj nekrologoj en la sama numero koncernas finon de 1966, verŝajne ankaŭ Isbrücker forpasis tiutempe.
