Aleksandr Andrejeviĉ Saĥarov

El Vikipedio

Aleksandr Andrejeviĉ SAĤAROV (naskiĝis la 7an (19an) de aprilo 1865 en vilageto Kudeiĥa (Simbirska gubernio), forpasis en julio 1942 en Moskvo), ruso, instruisto. Finis matematikan fakultaton de univ. en Kazan, 1890. Esperantistiĝis en 1904 pro letero de S. Poljanskij. Veninte en 1907 Moskvon, li fondis tie la famekonatan Librejon “Esperanto” kaj Moskvan Instituton de Esperanto. En 1909-1917 li estis ĉefredaktoro kaj eldonanto de La Ondo de Esperanto, ĉeforgano de rusaj Esperantistoj. Ankaŭ li partoprenis gvidadon de Moskva ES, kiu dum kelkaj jaroj rifuĝis en lia loĝejo. Al la plumo de Saĥarov apartenas: „Sur vojo al kunfratiĝo de popoloj“ (bona kolekto da artikoloj pri E en E kaj rusa lingvo); originala rakonto „Superforta ambicio“; „Signifo de akciaj societoj por E-movado“- pluraj lernolibroj kaj vortaroj por rusoj („La tuta lingvo E“). Post la revolucio Saĥarov daŭrigis reeldonadon de siaj Esperanto-lernolibroj kaj vortaroj kaj partoprenis SEU-movadon: li estis dum kelkaj jaroj membro de CK SEU kaj aktive laboris en ties instruista sekcio kaj lingva komisiono.

Ekzistas biografia romano kun titolo Rememoroj de centprocenta esperantisto A.Saĥarov estis ne murdita dum reghimo de Stalin.

La unua versio de tiu ĉi artikolo estis prenita de la Enciklopedio de Esperanto (EdE en ekstera arkivo).

Aleksandro (Aleksandr Andrejeviĉ) SAĤAROV (1865-1943). Esperantistiĝis en 1903. Rusiano kaj sovetiano. Multe kunlaboris kaj korespondis kun Ludoviko Zamenhof. Fondis kaj redaktis la gazeton "La Ondo de Esperanto" (1909-1917). Gvidis tre sukcesajn Esperantajn eldonejon kaj librovendejon en Moskvo. Sian valoregan libraron li donacis al la Fremdlingva Biblioteko en Moskvo. Libroj: "Sur vojo al kunfratiĝo de popoloj", "Rememoroj de centprocenta esperantisto", multe da vortaroj kaj lernolibroj.