Siódma pieczęć (film 1957)
Z Wikipedii
| Siódma pieczęć | |
| Oryginalny tytuł | Sjunde inseglet, Det |
| Gatunek filmu | dramat |
| Kraj |  Szwecja |
| Data premiery | 16 lutego 1957 (Świat), 1959 (Polska) |
| Czas trwania | 96 min |
| Reżyseria | Ingmar Bergman |
| Scenariusz | Ingmar Bergman |
| Główne role | Max von Sydow, Gunnar Björnstrand, Bengt Ekerot, Nils Poppe |
| Muzyka | Erik Nordgren |
| Zdjęcia | Gunnar Fischer |
| Scenografia | Per Axel Lundgren |
| Produkcja | Allan Ekelund |
| Dystrybucja | Svensk Filmindustri |
| Język | szwedzki |
| Strona IMDb | |
Siódma pieczęć (szwe. Det Sjunde inseglet) – szwedzki film fabularny z 1957 roku nominowany do Złotej Palmy w Cannes w 1957 roku. Na tym samym festiwalu Ingmar Bergman otrzymał za Siódmą pieczęć nagrodę specjalną jury. Polska premiera, miała miejsce w roku 1959.
[edytuj] Obsada
- Gunnar Björnstrand -Jöns
- Max von Sydow -Antonius Block
- Inga Landgré -Karin, żona Blocka
- Bibi Andersson -Mia
- Nils Poppe -Jof
- Bengt Ekerot -Śmierć
- Åke Fridell -Plog, kowal
- Inga Gill -Lisa, żona Ploga
- Maud Hansson -Wiedźma Tyan
- Erik Strandmark -Jonas Skat
- Gunnel Lindblom -dziewczyna
- Gunnar Olsson -malarz
- Bertil Anderberg -Raval
- Anders Ek -Mnich
[edytuj] Fabuła
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Siódma pieczęć osadzona w średniowiecznych realiach, oparta jest na jednoaktowej sztuce teatralnej wystawionej po raz pierwszy 18 marca 1955 roku pt.Malowidlo na drzewie (Trämålning). W filmie Bergman daje wyraz swoim inspiracjom średniowieczną sztuką sakralną z wiejskich kościołów okolic Sztokholmu. Ponadczasowy charakter film zawdzięcza niezwykle sugestywnemu nastrojowi średniowiecznej Europy, przepełnionej śmiercią i beznadzieją, stojącej w obliczu zarazy. Siódma pieczęć jest jednocześnie traktatem filozoficznym, o wymowie bliskiej egzystencjalizmowi, który wprowadza do twórczości Bergmana wątki, stanowiące w przyszłości o jej wyjątkowym charakterze. Po raz pierwszy reżyser ukazuje na zasadach kontrastu Jönsa hołdującym warościom materialistycznym i Blocka, rycerza poszukującego sensu swojego istnienia, nieodnajdującego Boga, pierwowzoru dylematów znanych z "trylogii pionowej". Film jest przekrojowym obrazem w twórczości Bergmana, splatającym wątki z jego dramatów psychologicznych, posiadaja również elementy komediowe. Siódma pieczęć zapisując się w kanonie światowego kina, ugruntowała pozycję Ingmara Bergmana wśród największych reżyserów kina autorskiego.
