Staymanconventie
Stayman is een biedconventie in het bridge. Het is ontwikkeld rond 1945 en genoemd naar Samuel Stayman, die het als eerste in een artikel beschreef.
De Staymanconventie komt in het spel na een 1SA-opening van partner. Als nu 2 klaver geboden wordt, geeft dat geen klaverkleur aan, maar vraagt het of de 1SA-opening een vierkaart hoog (dat wil zeggen harten of schoppen) heeft. Het traditionele antwoordschema is:
2R - geen vierkaart hoog 2H - vierkaart harten 2S - vierkaart schoppen 2SA - twee vierkaarten hoog
Veel paren spelen tegenwoordig echter een systeem waarbij het 2SA-antwoord verwijderd wordt. Met beide vierkaarten hoog, wordt er 2 harten geboden. Het voordeel van dit systeem is, dat antwoorder met een zwakke kaart ook 2 klaveren kan bieden. Als deze bijvoorbeeld weinig kracht heeft, met een 4441-verdeling (singleton klaveren), kan er 2 klaver geboden worden, en vervolgens op elk antwoord gepast worden.
Enkele variaties van Stayman zijn:
- Puppet Stayman: Hierbij wordt niet naar een vierkaart, maar (ook) naar een vijfkaart hoog gevraagd. Puppet Stayman na 2SA (met 3 klaver) heet in Nederland vaak Niemeyer, maar helemaal correct is dit niet - de Niemeyerconventie is een volledig antwoordschema, waarvan de Puppet Stayman slechts een onderdeel is.
- Two Way Stayman: Hierbij is niet alleen 2 klaver, maar ook 2 ruiten Stayman. Er zit natuurlijk wel een verschil tussen beide biedingen, wat in het algemeen inhoudt dat 2 ruiten mancheforcing is, terwijl 2 klaver hooguit inviterend is.
Stayman is een conventie die erg veel gespeeld wordt, en is een van de weinige conventies waarbij je bij een onbekende partner ervan kunt uitgaan dat hij gespeeld wordt.
