Frederik I van Zweden
| 1676-1751 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Koning van Zweden | ||||||
|
||||||
| Landgraaf van Hessen-Kassel | ||||||
|
||||||
|
Frederik I (23 april 1676 - 25 maart 1751) was van 1720 tot 1751 koning van Zweden en van 1730 tot 1751 landgraaf van Hessen-Kassel. Hij was de zoon van Karel van Hessen-Kassel en Marie Amalie Kettler, prinses van Koerland.
In 1700 huwde hij zijn eerste vrouw Louisa Dorothea Sophia van Pruisen (1680-1705). Zijn tweede vrouw, die hij in 1715 huwde, was koningin Ulrike Eleonora van Zweden (1688–1741), een dochter van Karel XI. Frederik stierf zonder wettige erfgenamen.
Volgens sommigen was het een helper van Frederik die het fatale schot afvuurde waaraan zijn schoonbroer Karel XII overleed. Na de autoritaire Karel XII verkoos de adel de zwakke Frederik tot koning. Zweden verloor zijn status als grootmacht en bij de Vrede van Nystad moest het Estland en Lijfland afstaan aan Rusland.
Frederik werd na zijn dood in 1751 in Zweden opgevolgd door Adolf Frederik van Sleeswijk-Holstein-Gottorp, die in 1743 tot troonopvolger was gekozen. In Hessen-Kassel volgde zijn broer Willem VIII hem op.
