Fotodiode
Een fotodiode is een elektronisch onderdeel en een type fotodetector. Een fotodiode werkt op basis van een P-N halfgeleiderovergang (PN-junctie) die zo is gemaakt dat er licht op kan vallen. Daartoe hebben ze of een lichtvenster of een glasvezelverbinding om licht op de junctie te kunnen laten vallen.
Fotodiodes kunnen op twee manieren worden gebruikt: in normale of omgekeerde positie. In normale toestand wordt er door opvallend licht een elektrische spanning over de diode opgewekt, waardoor er een stroom in de doorlaatrichting gaat lopen. Dit heet het fotovoltaïsch effect, en is ook de basis van de zonnecel.
In omgekeerde positie heeft de fotodiode, net als andere dioden een zeer hoge weerstand. Deze wordt echter kleiner als er licht van een geschikte frequentie op de junctie valt. Schakelingen gebaseerd op dit effect zijn gevoeliger voor licht dan schakelingen die op het fotovoltaïsch effect reageren.
[bewerk] Toepassingen
P-N fotodiodes worden in dezelfde soort toepassingen gebruikt als lichtgevoelige weerstanden.
Belichtingsmeters van camera's en wekkerradios waarvan de lichtsterkte van het display varieert met het omgevingslicht gebruiken meestal lichtgevoelige weerstanden, hoewel er geen principiele reden is waarom een fotodiode niet zou kunnen.
Ontvangers voor infrarood-afstandsbedieningen (tv, video)gebruiken vaak fotodiodes.
Fotodiodes worden vaak gebruikt voor nauwkeurige lichtmeting in wetenschap en industrie. Ze hebben vaak een meer lineaire karakteristiek dan lichtgevoelige weerstanden, en reageren veel sneller op lichtvariaties.
Een silicium fotodiode is al gevoelig voor infrarood licht. Deze worden ook gebruikt in afstandsbedieningen.
Een germanium fotodiode reageert op zonlicht. Deze zijn echter veel minder in de handel.
